Grzybica pochwy – przyczyny, objawy i leczenie kandydozy. Rola Clotrimazolum

Grzybica pochwy to inaczej kandydoza pochwy. Wraz z bakteryjnym zapaleniem pochwy są to schorzenia najczęściej dotykające układ moczowo-płciowy kobiety. Najczęściej kobiety zaczynają borykać się z przypadłością po rozpoczęciu współżycia, ponieważ wraz z przebiciem błony dziewiczej udrażnia się droga, którą przemieszczają się bakterie i grzyby.

Według statystyk aż 75% kobiet przynajmniej raz w życiu przejdzie grzybice pochwy, z czego aż połowa doświadczy jej kolejny raz i będzie przeżywać nawroty choroby. Infekcje grzybicze nie atakują jednak bez przyczyny.

Mechanizm powstawania grzybicy

Grzybicę powodują grzyby z gatunku Candida albicans, które lubią bytować w środowisku wilgotnym i ciepłym.

Ich kolonizacja powoduje powstawanie nieprzyjemnych symptomów, do których zaliczamy: pieczenie, serowate, białe, grudkowate upławy o nieprzyjemnym rybim zapachu oraz ból sromu.

Grzybica pochwy jest popularną chorobą, najczęściej wyleczalną. Z tego względu jest łatwa do rozpoznania na podstawie podstawowego badania ginekologicznego.

Dokładny skład grzybów możliwy jest do rozpoznania dzięki badaniu posiewowemu, które uwidacznia poszczególne gatunki grzybów. Informacja o bytujących drożdżakach daje jasne wskazania do kierunku leczenia konkretnego rodzaju grzybów.

Przyczyny grzybicy

Na grzybice pochwy narażona jest w zasadzie każda kobieta. To, czy zarazi się kandydozą, zależy od wielu czynników, takich jak wiek, higiena, miejsca, w których przebywała a w największym stopniu poziom odporności.

Niska odporność szczególnie zwiększa ryzyko zakażenia, ponieważ w takim stanie organizm jest skłonny  łapać wszelkie drobnoustroje. Rozmnażanie grzybów candida albicans hamują pałeczki kwasu mlekowego, jednak jeśli jest ich zbyt mało, istnieje większe ryzyko zakażenia infekcją.

Konkretne przyczyny infekcji można wskazać następująco:

• Brak odpowiedniej higieny okolic pochwy, ponieważ pochwa ma swoje własne ph o odczynie kwasowym, a więc stosowanie żeli do mycia o odczynie zasadowym może neutralizować ten odczyn i niestety osłabiać naturalną barierę ochronną pochwy. Ponadto podmywanie się wewnątrz na zasadzie irygacji również nie jest korzystne, ponieważ wyjaławia pochwę.
• Korzystanie z cudzych przedmiotów osobistych takich jak ręczniki, bielizna, co zwiększa ryzyko złapania infekcji. Ponadto nie wolno wycierać się mokrymi ręcznikami, ponieważ są one siedliskiem rozmnażających się grzybów, tak samo, jak gąbki do kąpieli.
• Korzystanie z toalet w miejscach publicznych – siadanie na desce klozetowej i wycieranie się papierem, który tam wisi, może być ukłonem w stronę choroby, ponieważ w miejscach, jakimi są miejskie toalety, cięgle unosi się chmara drobnoustrojów pochodząca od różnych ludzi.
• Irygacje pochwy – wszelkie zabiegi irygacyjne mające na celu czyszczenie lub mycie są niewskazane, ponieważ irygacja wypłukuje pałeczki kwasu mlekowego z pochwy, a tym samym wyjaławia ją i osłabia naturalną florę bakteryjną.
• Ciąża – rozwarcie pochwy zwiększa możliwości przedostawania się drobnoustrojów do pochwy. Ponadto w ciąży zachodzą wahania hormonów, co zmienia również zmianę środowiska pochwy.
• Antykoncepcja hormonalna – każde przyjmowane doustnie preparaty osłabiają odporność, podobnie jak antybiotyki
• Stres, zmęczenie, brak snu,
• Nieodpowiednie ubranie – noszenie ciasnej i nieprzewiewnej bielizny sprzyja zakażeniom, ponieważ w okolicach powstaje sprzyjające ciepłe, spocone i wilgotne środowisko, wręcz idealne do ich rozwoju.
• Niewłaściwa dieta – dieta uboga w witaminy a opierająca się na niezdrowych produktach zwiększa ryzyko zakażenia, ponieważ węglowodany, a dokładniej cukry proste stanowią pożywkę dla bakterii i grzybów. Także  w okresie osłabionej odporności lepiej przestawić się z  czekolady na owoce.

Objawy grzybicy pochwy

Grzybica pochwy objawia się stosunkowo szybko, na tle innych chorób układu płciowego.  Jako pierwsze pojawiają się świąd, podrażnienie i pieczenie okolic intymnych. Taki stan można jeszcze załagodzić stosowaniem podręcznej maści bez recepty zawierającej clotrimazol.

Kolejnymi objawami mogą być gęste, nieprzyjemne w zapachu i grudkowate w konsystencji upławy. To symptom sugerujący wizytę u ginekologa. Wymienione objawy zyskują na sile podczas oddawania moczu oraz po współżyciu.

Dalsze objawy, bardziej poważne, spowodowane zlekceważeniem pierwszych objawów mogą być odczuwalne w dalszych drogach układu płciowego i należą do nich: zapalenie jajników, zapalenie nerek, nerwica oraz opryszczka narządów płciowych.

Leczenie grzybicy pochwy

Ze względu na to, że niektóre objawy infekcji grzybiczej są wspólne z infekcją bakteryjną, wymagane jest udanie się na wizytę do lekarza w celu identyfikacji podłoża zakażenia.

Określenie konkretnej grupy osiedlonych drobnoustrojów umożliwia wykonanie posiewu. W zależności od etapu choroby lekarz zaleca leczenie miejscowe lub przepisuje środki doustne. Leczenie miejscowe polega na stosowaniu maści i globulek dopochwowych zazwyczaj przez okres 14 dni.

Czasem przepisywana jest pojedyncza doustna dawka antybiotyku. Jeśli chora kobieta jest aktywna seksualnie, leczony zostaje również jej partner celem zapobiegania ponownego roznoszenia choroby.

W czasie leczenia powinno się wystrzegać stosunków seksualnych. Leczenie wspomagające polega na budowaniu flory bakteryjnej pochwy poprzez przyjmowanie preparatów z pałeczkami kwasu mlekowego.