Niezależnie od tego, czy lubisz zbierać grzyby, czy wybierasz się do lasu wyłącznie na spacery, to prawdopodobnie zdarzyło Ci się trafić na muchomora.
Jeśli nie, to najpewniej znasz go z książek jeszcze z czasów podstawówki. Czerwony daszek i białek kropki to elementy charakterystyczne, które kojarzą Ci się z zagrożeniem. Czy słusznie?
O muchomorze czerwonym (łac. Amanita muscaria)zrobiło się głośno w ubiegłorocznym sezonie grzybowym. „Kontrowersja”, „śmiercionośny grzyb” to tylko fragmenty nagłówków i wypowiedzi, które pojawiały się w mediach.
Powodem jest wykorzystywanie grzyba w celach leczniczych. Dla jednych absurd, a dla innych najprawdziwsza prawda. W tym artykule rozprawimy się z tym tematem. Interesuje Cię świat grzybów? Zajrzyj na Shroomsy i odkryj naturalną moc.
Amanita muscaria w zwyczajach ludowych
Spis treści
Muchomor czerwony, znany jako jeden z najstarszych psychodelików, był używany przez wieki w praktykach rytualnych przez szamanów syberyjskich. Uważano, że ma halucynogenne właściwości, umożliwiające kontakt ze światem duchowym. Praktyki te obejmowały spożywanie grzyba w różnych formach.
Niektóre społeczności oferowały nawet renifera w zamian za ten grzyb. Istnieją także opowieści o wykorzystaniu moczu reniferów, które zjadały amanity, w celu osiągnięcia stanu ekstazy. Niektórzy twierdzą, że legendę o św. Mikołaju można wytłumaczyć jako efekt doświadczeń związanych ze spożyciem muchomora czerwonego.
Zajrzyj do: Amanita muscaria sklep.
Czy muchomor czerwony jest jadalny?
Muchomor czerwony, szczególnie muchomor sromotnikowy, jest jednym z głównych grzybów trujących, często prowadzącym do zatruć. Czasami jest spożywany przypadkowo, zwłaszcza przez dzieci, ze względu na swój atrakcyjny wygląd. Niemniej zdarza się także, że osoby dorosłe świadomie sięgają po ten grzyb dla efektów halucynogennych.
W muchomorze czerwonym znajdują się różne substancje aktywne, takie jak muskaryna, kwas ibotenowy i bufotenina. Kwas ibotenowy jest uznawany za kluczowy związek wywołujący halucynacje. Bufotenina, choć słabsza w działaniu, także występuje w tym grzybie i może wpływać na stan psychiczny, zwiększając ciśnienie krwi.
Bufotenina była eksperymentalnie stosowana w badaniach psychiatrycznych do indukowania stanów psychotycznych. Jednak spożycie muchomora czerwonego zazwyczaj kończy się zatruciem, a niepożądane efekty mogą być groźne dla zdrowia.
Naturalne leczenie muchomorem czerwonym
Muchomor czerwony jest ceniony w naturalnej medycynie ze względu na swoje przeciwbólowe i uspokajające właściwości. W starożytności stosowano go jako środek znieczulający i w leczeniu chorób nerwowych.
Dziś jego ekstrakty są wykorzystywane w homeopatii do łagodzenia bólów reumatycznych i migrenowych. Jednak należy stosować go ostrożnie ze względu na toksyny, które mogą powodować skutki uboczne, takie jak nudności czy halucynacje.
Zaleca się korzystanie z preparatów na bazie muchomora czerwonego pod nadzorem specjalisty medycyny naturalnej. Pomimo ryzyka, jego właściwości mogą przynieść ulgę w wielu dolegliwościach, jednak terapia powinna być dostosowana indywidualnie i prowadzona pod nadzorem specjalisty.
