Spędzasz w pracy coraz więcej czasu? Nie potrafisz rozgraniczyć życia prywatnego od obowiązków zawodowych? Czujesz się tym przytłoczony? A może Twoi bliscy sygnalizują Ci, że za dużo czasu poświęcasz na pracę, a za mało na pielęgnowanie relacji rodzinnych?

To znak, że najwyższa pora, by coś zmienić. Podpowiadamy co zrobić, aby życie wróciło na właściwe tory.

Pamiętaj o odpowiednich proporcjach praca:dom

Zaburzenie proporcji pomiędzy życiem prywatnym a zawodowym nie jest dobre. W dłuższej perspektywie doprowadza do przepracowania, a stąd bardzo bliska droga do wypalenia zawodowego. Dlatego tak istotne jest, by potrafić oddzielić strefę prywatną od zawodowej.

pracoholizm-jak-sie-z-niego-wyleczyc

W przeciwnym razie w pewnym momencie Twój organizm zbuntuje się i zacznie szwankować. To doprowadzi do sytuacji, w której nie będziesz mieć ani siły, ani ochoty na pracę. Przepracowany człowiek źle sypia, jest nerwowy, rozdrażniony, przemęczony.

Proste czynności zaczynają mu zajmować znacznie więcej czasu niż dotychczas. To sprawia, że wraz z obniżeniem wydajności następuje pogorszenie jego stanu psychicznego. To z kolei może prowadzić do sięgania po używki jak np. alkohol czy papierosy.

Po tym poznasz, że jesteś pracoholikiem

Istnieje co najmniej kilka oznak, że praca staje się zbyt ważna w Twoim życiu. Niestety pracoholik na samym końcu zdaje sobie sprawę z tego, że ma z tym problem. Na ogół najszybciej dostrzega to jego otoczenie, które sygnalizuje, że zauważa problem. Co zatem powinno wzbudzić czujność?

Przede wszystkim pracoholik stale myśli o pracy. Nie potrafi się od niej odciąć. Po pracy nadal myśli o tym, co robił danego dnia i planuje kolejne zadania. Jego myśli krążą coraz częściej wokół pracy. Uwaga pracoholika skupiona jest na sprawach zawodowych do tego stopnia, że najlepiej czuje się on pracy.

W weekendy jego uwaga rozprasza się właśnie na sprawy okołozawodowe, co powoduje rozdrażnienie. To ustępuje wraz z początkiem nowego tygodnia pracy. Pracoholik myśli o sprawach zawodowych nawet na urlopie.

To sprawia, że nie potrafi należycie wypocząć. Często zerka w telefon, odbiera pocztę e-mail, a nawet kontaktuje się ze współpracownikami. Telefon komórkowy ma stale w zasięgu ręki. Ma poczucie, że musi nad wszystkim czuwać i że tylko on jest w stanie najlepiej wykonać dane zadanie.

Pracoholizm i co dalej?

Uświadomienie sobie, że jest się pracoholikiem to połowa sukcesu. Na pełne wyjście z problemu trzeba sobie zapracować. Warto zacząć od wizyty u terapeuty, który pomoże określić skalę pracoholizmu i dobierze odpowiednie metody wychodzenia z niego.

Przede wszystkim pracoholik potrzebuje wsparcia w zakresie uporządkowania swojej pracy, to znaczy jej zakresu, metod, ustalania zadań według hierarchii ich ważności. Pracoholik musi nauczyć się na nowo pracy w zespole i rozdzielania określonych spraw do zrealizowania.

Tutaj niezwykle pomocny jest jasno sprecyzowany grafik pracy. Dzięki niemu możliwe jest jasne wytyczenie celu do zrealizowania z zaznaczeniem czasu, jaki należy temu poświęcić. Usystematyzowanie pracy sprawia, że jest ona przejrzysta, zadania mają swoją kolejność, dlatego ich realizacji nie towarzyszy pośpiech i nerwowość.

Pracownik wie, kiedy ma odpocząć i dzięki temu jest w stanie zapanować nad natłokiem spraw do załatwienia.

Rodzina Ci za to podziękuje

Umiejętność kontrolowania pracy i wyznaczania granic pozytywnie przekłada się na jakość życia. Pracoholik traci więzi rodzinne, nie jest tak zaangażowany w życie swoich bliskich jak powinien, omija go wiele ważnych wydarzeń.

Dopiero uporządkowanie, a wręcz rozgraniczenie życia zawodowego od prywatnego pozwala skupić się na relacjach z bliskimi i przyjaciółmi. Zyskuje na tym osoba, która wcześniej wiele traciła jako pracoholik, ale i cała rodzina. Więzi pomiędzy jej członkami stają się silniejsze.

Nikt nie czuje się odrzucony i odstawiony na tzw. boczny tor. Zdarza się, że pomocą terapeuty zostaje objęta cała rodzina, która wspólnie stara się odbudować to, co została chwilowo utracone.

Podsumowując, pracoholizm to swego rodzaju uzależnienie, z którego można wyjść. Trzeba jednak zdać sobie sprawę, że wpadło się w tarapaty i poszukać rozwiązania. Tutaj niezwykle pomocne jest wsparcie psychologiczne, z którym w parze powinno iść uporządkowanie pracy.

Polega to na jasnym określeniu metod oraz maksymalnego czasu, który należy poświecić na pracę. Niezwykle ważne jest zachowanie zdrowego umiaru pomiędzy sferą zawodową a prywatną. Jego zaburzenie jest bardzo niebezpieczne. Prowadzi do przepracowania, kłopotów zdrowotny, ale i problemów z psychiką.

Podobne tematy:

0 Udostępnień
Portal KOBIECO.PL to nowoczesne spojrzenie na kobiecy świat. Portal kieruje swoje treści dla kobiet. Poruszamy następujące tematy z życia kobiet: Życie, Inspiracje, Moda, Zdrowie, Uroda, Fit, Fitness, Podróże i Finanse.